Deze blog wordt geheel vormgegeven door Rob.

Niets van deze blog mag, zonder uitdrukkelijke toestemming van de blogbeheerder (Rob), worden gebruikt voor andere doeleinden dan privé-gebruik. ©

Links
1. Sloop- en saneringsblog (door Rob & Ari)
2. Bouwblog – deel 1 (nog door Rob en Ari)
3. Bouwblog – deel 3 (Rob)
4. Bouwblog Ari

Lopende berichten

Het is zover mensen. We gaan over naar de nieuwe blog. Op deze blog zullen geen nieuwe foto’s en filmpjes meer worden bijgeplaatst!! De eerste foto's zijn al gepubliceerd op nieuwe blog.

De URL van de vervolgblog (Bouwblog - deel 3) is: http://velpscheveste5.blogspot.com

Als laatste voor deze week een overzichtsfoto.
Ik hoop dat de lente zich zo langzaam maar zeker gaat laten zien. Het is veel te grijs en te koud voor de tijd van het jaar.
Geduld mijn beste, geduld.

De eindstand voor wat betreft de muurtjes. Eind volgende week staat de hele geplande rij er waarschijnlijk al. En nu maar hopen dat het weer een beetje meewerkt.

En ja hoor, het lukt hem weer. Met trein als achtergronddecor, maar niet zo knetterscherp als gisteren.

En voor je het weet staat er weer een compleet ingerichte stellage om het buitenste muurtje te storten.

Het gaat allemaal met de grootst mogelijke zorg en aandacht. De man gaat richting ladder om beneden verder te helpen met plaatsen.

Niet zo goed te zien op dit formaat maar Henk heeft een touw in handen die aan de rechter onderhoek van het ding bevestigd is. Samen met de man op de stelling wordt het gevaarte in stelling gebracht.

Een jongetje op de fiets (rechts onder) kijkt toe hoe deze gelamineerde megaplank naar zijn plek van bestemming wordt geloodst. Toen ik nog in Didam woonde werd er naast ons ook gebouwd. Ik weet nog hoe spannend dat was voor een klein jochie. We verzamelden dan altijd de lege bierflesjes die de bouwvakkers achterlieten. Van het statiegeld kochten we dan het nodige snoepgoed. Ach ja, die goede ouwe tijd……

Een ideaal moment voor een ‘verticale’ foto. Die maak ik relatief weinig. Hoeft meestal ook niet als je van 4-hoog fotografeert.

Het zijn buitengewoon trage beelden. Dus als u er de tijd voor wilt nemen (3.43 min.) zou ik zeggen, achterover leunen en rustig op u in laten werken.

En natuurlijk ook de vlucht van de sluitkist. Net op tijd op het balkon.

De stelkist voor het muurtje dichtst gelegen aan de Ommershofselaan wordt per vliegende post geplaatst.

En waarom ook niet nog een keer een bibberfilmpje. Af en toe moet je er iets van mindere kwaliteit doorheen gooien. Als kwaliteit de norm is wordt het op den duur (te) gewoon.

En ook hier weer het vertrouwde beeld.

De derde ronde voor het leggen van de vloer op het parkeerdek is begonnen. De beelden zijn vrijwel exact dezelfde als eergisteren. Toch maar een foto gepubliceerd.

Ik maak de foto’s, becommentarieer en publiceer ze. Het is jammer dat ik niet meemaak hoe het allemaal ontvangen wordt door u, aan de andere kant van deze internetverbinding en dan vooral door de familie van de bouwvakkers.
Voor veel echtgenotes is het vaak maar raden wat hun eega de hele dag zo uitspookt. Het moet voor sommigen toch een eye-opener zijn om te zien wat hun levenspartner nu daadwerkelijk de hele dag door doet om het brood op de plank te krijgen. Leuke bijkomstigheid van deze blog lijkt me.

Dit is waarom kleine(re) mensen minder last hebben van hun schouders.
Ondergetekende zit ook een kleine decimeter onder de gemiddelde lengte. Daar hebben wij geen enkel probleem mee…..toch…..Henk?
Ik zeg maar zo, ‘’hoe kleiner, hoe fijner’’.

Ik zie hier een leuke kermisattractie in.

Genoeg geouwehoerd. Werk aan de winkel.

Wat eten jullie vanavond?
Spruitjes.
Hmm….niet mijn favoriete groente.
En wat schaft de pot bij jou?
Ach, altijd een verrassing.
Maar ze kookt wel goed?
Ja hoor.
Oké……...

Een van de weinige andere bezigheden deze dag.

Valt hier nog iets te becommentariëren? Zelden krijg ik een foto in vrijwel alle aspecten zo optimaal. Deze is het bekijken in fullscreen meer dan waard.

Aan de volgende wordt alweer hard gewerkt.

Drie verschillende stadia van wording naast elkaar.

De eerste bekisting is alweer verwijderd. Een mooi strak muurtje is het resultaat. Aan de ander wordt nog gewerkt. Het gaat nu in een rap tempo door.

Dit staat. Ziet u de schilderijtjes of foto’s van kinderen of kleinkinderen al hangen?

Hij wilde graag een goed uitzicht op het dak hebben…..

Als laatst voor vandaag een overzichtsfoto.

Geen foto van het storten. Geen nood. Dan maar een vanaf het achterbalkon.

Het tweede filmpje wat laat zien dat je ook geduld moet hebben voor dit vak.

Zo ziet het gevaarte er in volle omvang uit. Indrukwekkend. En dat allemaal om een muurtje neer te zetten. Je vraagt je af waarom ze er niet gewoon een prefab voor nemen. Maar omdat ze niets zonder goede reden doen is het óf een stuk goedkoper óf zou het ding misschien te zwaar worden om te transporteren.

Het eerste van twee filmpjes die het volstorten van de bekisting laat zien. Één filmpje zou voldoende kunnen zijn maar het is een volgende ronde voldoende anders om er twee te uploaden. Bovendien zijn dit beelden die je zo vaak niet ziet.

Van de zijkant zie je duidelijk hoe de kist is opgebouwd. Ik heb geen bevestiging kunnen krijgen. Henk was te druk met storten en had oordoppen in. Maar ik ga er vanuit dat de rechter kist de stelkist (stellingkist?) is en de linker de sluitkist.

Bouwen is vooral samenwerken.

Stukje ‘bouwkunst’ tussendoor.

Verser dan vers, beton.

Dit moest van dichtbij vastgelegd worden.
Wachten op de volgende lading beton.

Dit is dan van de andere kant bekeken.

Het begint duidelijk te worden. Dit moet de stelkist zijn waar straks de sluitkist tegenover geplaatst wordt. De hele ruimte tussen sluit- en stelkist zal dan waarschijnlijk eerst compleet van bewapening worden voorzien.

‘The spaghettiman’

En ook hier het vertrouwde ritueel. Deze keer in geel op wit.

Het is alweer gebeurd. Ik dacht eerst dat de vloer in drie delen gestort zou worden. Maar na twee rondes is nu de helft gedaan. Nog twee rondes te gaan dus.

Vloerstort Noorder Parallelweg - deel 2.

De beste van 11.

Terwijl de meesten gaan schaften blijft een klein deel van de mannen (buiten beeld) op het parkeerdak. Het storten moet in één keer gebeuren.

Vertrouwde beelden op een net iets andere plek en in een andere kleurencombinatie.

Ik ben toch wel heel benieuwd hoe dit in z’n werk zal gaan. In ieder geval staat nr.3 er ook al.

De plaatsing van de stelkist/sluitkist in twee gemonteerde opnames.

De eerste staat al op z’n plek.

Het gevaarte (stelkist/sluitkist) staat al overeind en wordt zo dadelijk het dak op gehesen.

Prachtig zo’n simpel mechanisme. Het dirigeren van een zwevende massa vraagt om slimme kracht. Niet forceren dus.

Leuke foto voor het digitale plakboek van de man.

Overzichtsfoto…..en omdat het een mooie is.

Meten is weten……..al kun je me doodslaan om erachter te komen wát er gemeten wordt.

Geen ingewikkelde hydraulica die het blok fixeert. Door een simpele maar ingenieuze constructie wordt het blok door zijn eigen gewicht vastgeklemd.

Met vereende krachten de weg banen voor een schadevrije inzet van de kraan. Je wilt de blokken niet beschadigt hebben nog voor ze hun vlucht beginnen.

De kalkzandsteenblokken worden per luchtpost verplaatst naar de werkvloer. Maar eerst goed mikken om de volgende pallet een stabiele vlucht te bezorgen.

The flying iron nurse.

Ra, ra, ra, wat zijn dit?
Het zijn de ‘ijzeren verpleegsters’ van de bouw. Mocht u niet weten wat een ‘ijzeren verpleegster’ is, dat zijn de tilhulpen die vnl. in de verpleging gebruikt worden om patiënten o.a. in en uit bed te tillen.
Je zou dit dus eigenlijk een ‘ijzeren bouwvakker’ kunnen noemen.